درد کمر یا کمر درد

در قرن اخیر گرچه بشر توانسته است با پیشرفت علوم مختلف از جمله صنعت داروسازی و اختراع انواع واکسن ها بر بسیاری از بیماریهای عفونی فایق آید، اما به علت تغییر شیوه زندگی و صنعتی شدن جوامع و در پی آن تبدیل کارهای بدنی به کارهای فکری و اداری، افزایش ساعات اشتغال افراد، وضعیت نامناسب فیزیکی بدن درحین کار، رژیم غذایی نامناسب، عدم استراحت کافی و افزایش استرس های روحی, یکسری از بیماریها در دنیا نسبت به گذشته افزایش چشمگیری داشته است که در بین این بیماریها مشکلات ستون فقرات مخصوصا درد کمر یا کمر درد، بالاترین میزان را داراست که علت اصلی آن تغییر شیوه زندگی از زندگی پر تحرک و پر فعالیت به سمت کم تحرکی و پشت میز نشینی و عدم تطابق صحیح وضعیت بدن با این نوع حیات است. در بررسی آماری شیوع کل دردهای ناحیه کمر حدود ۸۰% گزارش شده است یعنی ۸۰% مردم جهان حداقل یکبار کمر درد را تجربه کرده اند که در جوامع صنعتی اولین تظاهرات کمر درد از حدود ۳۰سالگی آغاز شده و روند تخریبی سریعتری نیز دارد.

این آمار بسیار بالا از کمر درد ضرورت شناخت وضعیت های مناسب را در زندگی امروزی نشان می دهد.

کمر جزئی از سیستم پیچیده ستون مهره ها است و اجزای آن عبارتند از:

۱-ستون مهره ها
ستون فقرات ۳۳ استخوان (مهره) دارد. ۲۴ استخوان بالایی بوسیله دیسک هایی که نقش بالشتک دارند, از هم جدا می شود. این استخوان ها توسط ۱۱۸ مفصل بهم متصل می گردند.

۲-نخاع
نخاع در واقع طنابی از اعصاب است که نقل وانتقال سیگنالهای عصبی را از مغز به عصبهای محیطی و برعکس ، بر عهده دارد.

۳-اعصاب

۳۱جفت عصب از نخاع خارج می شود. این اعصاب اطلاعات را از مغز به سایر قسمت های بدن منتقل می کند.

۴-ماهیچه ها
در این منطقه تعداد زیادی ماهیچه وجود دارد که باعث حرکت در تمامی جهات می گردند..

عوامل بروز کمر درد

الف- کمر دردهای مکانیکی

شامل آن دسته از بیماری هایی هستند که در اثر و با بواسطه یک عامل مکانیکی مانند ضربه, حرکات فیزیکی نامناسب، کم بودن قدرت عضلات و یا فشار بیش از حد به ناحیه ستون فقرات کمری در اثر بد قرار گرفتن وضع بدن در حالت نشسته و ایستاده ایجاد می گردند. این دسته از بیماری ها ۹۰% از علل کمر درد را تشکیل می دهند و نکته جالب اینکه به راحتی قابل پیشگیری هستند که عوامل بروز آن ها در زیر آمده است.

۱-قرار گرفتن در وضعیت های نامناسب
وضعیت نامناسب ایستادن: قرارگرفتن در وضعیت نامناسب هنگام ایستادن، سبب افزایش یا کاهش قوس های ستون فقرات و یا انحراف جانبی آنها می شودکه در هر صورت باعث بروز کمردردهای شدید می گردد.
وضعیت ایستا: وضعیت ایستا و بدون تحرک بخصوص وقتی که نامتقارن و کج باشد, برای ستون فقرات بسیار مضر است. این حالت در کار با ماشین آلات, که نیاز به قرار گرفتن در یک وضعیت ثابت و نامتقارن به مدت طولانی دارد بسیار اتفاق می افتد و اگر اصلاح نگردد می تواند باعث درد قابل توجهی در ناحیه کمر شود.
افرادی که با کامپیوتر کار می کنند به طور مداوم در یک وضعیت ایستا قرار دارند به طوری که سر خم شده، دست ها بر روی صفحه کلید قرار گرفته و تنها انگشتان حرکت می کنند. این حالت با فشار بر نواحی شانه ای و انقباض ممتد عضلات گردن و کتف همراه است و اغلب این افراد از درد در ناحیه شانه های خود شکایت دارند. در صورتی که صفحه کلید در سمت چپ و صفحه کامپیوتر در سمت راست کاربر قرار گیرد به طوری که وی مجبور باشد در طی روز مدام سرش را حرکت دهد و یا اینکه صفحه کلید بالاتر و یا پایین تر از ارتفاع استاندارد خود قرار گیرد, فشار مکانیکی وارد بر ستون فقرات بیشتر شده و سبب آسیب بیشتری می گردد.
وضعیت نامناسب نشستن, خم شدن های طولانی از ناحیه کمر, چمباتمه زدن به مدت طولانی, خم و راست شدن مکرر نیز از دلایل دیگر است.

۲-کاهش تحرک
کاهش تحرک می تواند نتیجه عدم استفاده و یا بهبود ناکافی عضو بعد از آسیب دیدن باشد.
عدم استفاده: کاهش دامنه طبیعی حرکات ستون فقرات و عدم استفاده فعالانه از این عضو منجر به سفتی و کاهش خاصیت ارتجاعی آن شده و از طرفی باعث آتروفی (لاغر شدن) عضلات نگهدارنده ستون فقرات می گردد. عضلات ضعیف و لاغر، قدرت حمایت از ستون فقرات کمری در شرایط مورد نیاز مثل بلند کردن جسم سنگین از روی زمین را ندارند در نتیجه سبب بروز کمردرد می شوند. این وضعیت با ورزش فعال در کل دامنه حرکتی ستون فقرات، فیزیوتراپی و تقویت عضلات نگهدارنده قابل جبران است. البته کاهش دامنه حرکات مفصلی می تواند ناشی از عوامل دیگری مانند اسکار سوختگی و علل مادرزادی (مانند جوش خوردن دو مهره) باشد و یا مثلا افرادی که محدودیت حرکتی دارند(مانند افراد هموفیلی) به خاطر فشارهای غیر معمول مفاصل دیگر نظیر ران و زانو ،بیشتر از بقیه مستعد پشت دردند. برای مثال اگر زانوها یا ران ها درست راست نشوند، فرد اجبارا به جلو متمایل می شود. این حالت فشار غیر معمولی به ستون فقرات وارد می کند و در دراز مدت موجب بروز درد خواهد شد.

۳-بهبود ناکافی
به طور مثال عدم بهبود کامل بعد از یک حمله کمر درد ناشی از اسپاسم عضلانی، که منجر به کاهش گودی کمر شده است، می تواند باعث کاهش تحرک ستون فقرات شود. در این مورد، بهترین درمان، انجام تمرینات ورزشی به طور فعالانه و تحت نظر پزشک جهت اصلاح گودی کمر و بازگشت به وضعیت طبیعی است.

۴-استرس ناشی از کار
نیرو و ارتعاش: نیرو و ارتعاش تولید شده توسط ابزار مختلف, از طریق دست ها و یا اندام دیگر به بدن منتقل می شود و باعث فشارهای غیر معمول به خصوص در اطراف گردن شانه ها می گردد. برای مثال کار با دریل های بادی، چکش زدن مداوم، پوشیدن دستکش های سنگین و یا رانندگی طولانی مخصوصا با وسایل نقلیه سنگین از قبیل تراکتورها، یک نیروی ارتعاشی قوی را به بدن منتقل می کند که با افزایش فشار عمودی به دیسکهای بین مهره ای سبب آسیب به آنها و بروز کمردرد می گردد.
توالی و تداوم کار: کار سنگین و مداوم در یک وضعیت ثابت برای ستون فقرات بسیار مضر است. به خصوص در مشاغل صنعتی که نیروی زیادی برای انجام کار صرف می گردد، بهتر است زمانی هر چند کوتاه به استراحت جهت تجدید قوا اختصاص داده شود، تا از آسیب های ناشی از کار سنگین بر ستون فقرات کاسته شود.

۵-چاقی
وزن زیاد مشکل شایعی است که گریبان گیر برخی افراد جامعه می باشد. صرف نظر از شکل ظاهری که یک مقوله شخصی است، عوارض ناشی از چاقی مانند: فشار حاصله بر روی قلب، تمایل به افزایش فشار خون, آسیب به ستون فقرات(بخصوص ناحیه کمر) و … قابل توجه است. مهم است بدانید آسیب حاصل از چاقی بر ستون فقرات کمری بلافاصله قابل تشخیص نیست بخصوص اینکه درد ناشی از آن بیشتر در ناحیه لگن و زانوها احساس می شود. شایع ترین شکل آسیب به صورت افزایش گودی کمر در اثر حجم زیاد شکم و آویزان بودن آن است. این حالت به مرور سبب پیدایش کمردردهای شدید و مزمن می گردد, که البته در حاملگی نیز شایع است ولی باید توجه داشت که مدتی پس از ختم حاملگی, ستون فقرات به شکل طبیعی خود بازمی گردد ولی در مورد چاقی مزمن این طور نیست. کاهش تحرک نتیجه قطعی چاقی است به طوریکه افزایش حجم بافت نرم موجب قطع حرکات مفصلی در انتهای دامنه طبیعی حرکتشان می گردد. تمامی مفاصل بخصوص مفاصل ران و زانوها درگیر شده و توانایی تحرک در کل دامنه حرکتیشان را از دست می دهند. افراد چاق بیشتر از بقیه به آرتروز مهره های کمری مبتلا می شوند در نتیجه در افراد چاق, کاهش وزن، اولین و مهم ترین اقدام در درمان کمردرد می باشد.

عوامل آشکارساز

در واقع عوامل مستقیم و ناگهانی کمردرد هستند. این عوامل می توانند سبب ایجاد درد کمر برای بار اول و یا عود کمردرد های قبلی گردند. این ها را می توان به صورت ذیل برشمرد:

۱-استفاده جدید
به هرگونه فعالیت تمرین نشده و یا اجرا نشده از قبل، می گویند که می تواند تحریک آمیز بوده و سبب بروز درد گردد. بنابراین یک حرکت که برای زمانی انجام نشده است اگر به طور ناگهانی انجام شود و یا فراتر از توانایی عضوی باشد که در حالت کنونی سالم است می تواند سبب آسیب به عضو (مثلا ستون فقرات کمری) و درد ناگهانی آن گردد مانند: تغییر وضعیت ناگهانی پس از یک کار طولانی یا انجام یک ورزش سنگین برای اولین بار در سنین میانسالی.

۲-استفاده نادرست
به هرگونه حرکت نادرست یا قرار گرفتن در وضعیت نامناسب جهت انجام کار گفته می شود. مثلا خم شدن برای برداشتن فرش به شیوه غلط و یا قرار گرفتن در وضعیت نامناسب برای خاموش کردن لامپ یا بالا کشیدن تنه برای رسیدن به کمد. این ها همگی حرکات نرمالی هستند که اگر به درستی اجرا شوند هیچگونه بیماری ایجاد نمی شود، اما انجام این کارها با عضلات نا متعادل و یا حرکت ناگهانی، سبب فشار به ستون فقرات کمری و بروز درد می شود. یک کمر سالم ممکن است از عهده این شرایط بر آید ولی کمری که اغلب از درد رنج می برد تسلیم می گردد.

۳-استفاده بیش از حد
عبارت است از استفاده درست و معمولی از عضوی که بیش از حد خسته است و به مدت طولانی تحت فشار و استرس قرار داده شده است. این حالت در ستون فقرات کمری سبب آسیب به آن و بروز درد شدید کمر می شود.

۴-ضربه
در هر تصادف و یا حادثه ای مانند سقوط از بلندی یا ضربه مستقیم، ستون فقرات کمری ممکن است آسیب ببیند. این آسیب می تواند از یک کوفتگی مختصر عضلانی یا رگ به رگ شدن مهره ها تا پارگی لیگامانها، شکستگی مهره ها و یا آسیب به نخاع کمری باشد. البته شکستگی مهره و آسیب به نخاع بیشتر در اثر پرت شدن از بلندی(مثلا از روی نردبان) و یا تصادف با اتومبیل اتفاق می افتد. باید توجه داشت که در افراد مسن، مهره های کمر به علت پوکی استخوان ضعیف شده اند و ممکن است یک ضربه آرام هم باعث شکسته شدن آن ها شود.

علل غیرمکانیکی:

علل غیرمکانیکی شامل آن دسته از علل طبی و یا بیماری های سیستمیک هستند که در سیر بیماری به طرق مختلف ممکن است باعث کمردرد شوند و تشخیص و درمان این بیماری ها تماما به عهده پزشک معالج شما می باشد. به طور کلی هرگاه دچار کمردرد شدید به عنوان اولین اقدام به پزشک مراجعه کنید تا ابتدا علل طبی یا سیستمیک آن بررسی گردد. شایع ترین علل طبی عبارتند از: یماریهای التهابی، بماریهای عفونی،سرطان ها و بیماریهای متابولیکی و … که تشخیص و درمان همه آن ها همانطور که گفته شد بر عهده پزشک معالج شما می باشد.
بیماریهای التهابی: مانند آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکلیوزان
بیماریهای عفونی: عفونت فضای بین مهره ای(دیسک) و استخوان مهره مانند سل و تب مالت
تومورها:مانند تومور ریشه اعصاب ، تومور مهره ها ، تومور اولیه استخوانی ، تومور متاستازی مهره ها از پستان, پروستات, ریه, کلیه, تیروئید.
بیماریهای متابولیکی: پوکی استخوان و نرمی استخوان. از علل کمتر شایع می توان به مسمومیت با فلزات سنگین و بیماریهای ناشی از اختلال جریان خون اشاره کرد.

نکاتی که بیشتر به نفع علل طبی ومهم کمردرد هستند و نیاز به توجه و بررسی سریع دارند، عبارتند از:

۱-شروع کمر درد در سن بالای ۵۵ سال وزیر ۱۸ سال.
۲-کمردردهای شبانه .
۳-دردهای ثابت که تحت تاثیر حرکت نباشند ویا با استراحت بهتر نشوند.
۴-تاریخچه ابتلا به سرطان.
۵-تاریخچه استفاده طولانی مدت از کورتون.
۶-درد شدید با حرکت مختصر کمر.
۷-اختلالات اسفنکتری مانند بی اختیاری ادرار.

۸-وجود علائم و نشانه هایی مانند: تب، تعریق شبانه و کاهش وزن

پیشگیری

پیشگیری از صدمات ناحیه کمر به مراتب آسانتر از معالجه آنهاست.
امروزه اکثر متخصصان معتقدند ورزش هایی مثل پیاده روی, شنا و دوچرخه سواری ممکن است در بهبود کمردرد مفید باشد زیرا این روش ها باعث تقویت عضلات اطراف ستون فقرات و مفاصل و باعث تعادل و تناسب بدن می شوند. امروزه ما به جای پیاده روی یا دوچرخه سواری از اتومبیل استفاده می کنیم. بنابراین ممکن است عضلات پاهایمان ضعیف شده و عملکرد قلب و ریه نیز به طور موثر کاهش یابد. با ورزش می توان عضلات را تقویت کرد و فشار وارد بر ستون فقرات را کاهش داد و مفاصل را متحرک نگه داشت. علاوه بر این با ورزش عملکرد قلب و ریه نیز بهبود می یابد.
ناراحتی های ماهیچه و رباط ها ممکن است در اثر کار سنگین وزیاد خم شدن و بلند کردن اشیا با روش نادرست, چرخیدن و پیچش ناگهانی کمر، سقوط و زمین خوردن یا حتی ایستادن نادرست اتفاق بیفتد.
از جمله مواردی که برای پیشگیری از کمردرد باید رعایت شود:

۱-هنگام ایستادن, راه رفتن و بخصوص نشستن پشت شما کاملا راست باشد.(سر خود را بالا گرفته، شکم را به داخل کشیده و قفسه سینه را در حالت استراحت قرار دهید.).

۲-هنگام ایستادن و راه رفتن، انگشت پاها ها تا حد امکان به سمت جلو قرار گرفته و بیشتر وزن روی پاشنه ها تحمیل شود. وزن خود را به طور مساوی بر روی هر دو پا تقسیم کنید, هرگز به عقب خم نشوید.

۳-حتی الامکان از پوشیدن کفش های پاشنه بلند خودداری نمایید.

۴-هنگام نشستن در خانه، محل کار یا ماشین باید پشتتان به جایی تکیه داشته باشد در این هنگام حوله ای را لوله کنید و در ناحیه کمری قرار دهید یا از یک بالش کوچک استفاده کنید. در صورت امکان در حالت نشسته یک یا هر دو زانو بالاتر از سطح ران ها قرار گیرد. این مساله بخصوص در هنگام رانندگی (با جلو کشیدن صندلی راننده) یا هنگام نشستن در اتومبیل به عنوان مسافر اهمیت دارد.بیش از یک ساعت ننشینید.

۵-اجسام را به طور صحیح از زمین بلند کنید.بلند کردن اشیا باید به نحوی باشد که فشار ناگهانی و شدید به کمر وارد نکند. صحیح بلند کردن، یعنی با حفظ راستای ستون فقرات از زانو و عضلات قوی پا استفاده کردن. اگر شی مورد نظر وزن زیادی دارد, از بلند کردن آن خودداری کنید و از دیگران کمک بگیرید. اگر باید چیزی را بلند کنید, آن را به تنه خود نزدیک کنید، تا فشار وارده بر کمرتان حداقل شود و هرگز بار را از ناحیه کمر به بالا نبرید.

۶-حتما تخت راحتی داشته باشید, طاق باز و با زانوهای خم بخوابید یا به پهلو خوابیده و یکی از دو زانو را خم کنید و از یک بالش بین زانوها استفاده کنید. اگر هرروز با کمردرد از خواب بلند می شوید، احتمالا تخت خیلی سفت یا خیلی نرمی دارید . هرگز به روی شکم نخوابید.اگر چاره ای جز خوابیدن روی شکم ندارید، از یک باش زیر ناحیه لگن استفاده کنید. برای خوابیدن ،لبه تخت بنشینید و از پهلو بخوابید و برای بلند شدن،به پهلو چرخیده،با کمک دستها بلند شوید. .

۷-اگر کارهایی مانند باغبانی انجام می دهید که مستلزم به جلو خم شدن است، بعد از پنج دقیقه بایستید. همچنین می توانید کمی به عقب خم شوید. در این صورت تمامی اعضایی که مدتی در اثر به جلو خم بودن تحت فشار بوده اند کشیده می شوند و شما احساس راحتی می کنید.

۸-از چاقی پرهیز کنید یک رژیم غذایی متنوع و متعادل که شامل مقادیر زیادی میوه و سبزیجات تازه است، برای خود در نظر بگیرید . مصرف انواع چربی، شیرینی و نمک را کم کنید.

۹-از کشیدن سیگار اجتناب نمایید. زیرا سیگار خطر پوکی استخوان را افزایش داده نیکوتین موجود در سیگار از طریق تداخل با مواد غذایی که به دیسک های مهره های کمری می رسند آنها را آسیب پذیر می کند.

۱۰-برای جلوگیری از خشکی پشت، مرتب ورزش کنید. پیاده روی، شنا و غیره به شما کمک خواهند کرد.(اگر پیاده روی یا دویدن را انتخاب کردید کفش مناسب به پا کنید). در این موارد سخت گیری نکنید. مقدار ورزش را به تدریج افزایش دهید. ۵ دقیقه نرمش روزانه بهتر از یک ساعت و یک بار نرمش در هفته است.

تمرین های بدنی: (برای پیشگیری از کمردرد)

تمرین های بدنی که به شرح آن ها می پردازیم برای حفظ قوای عضلانی و کمک به هرچه فعال تربودن شما طراحی شده اند. اگر به ورزش کردن عادت ندارید، اول برنامه را به آرامی شروع کنید. تعداد این تمرین ها را هنگامی که بدنتان آمادگی لازم را پیدا کرد اضافه کنید. در شروع، هر تمرینی را پنج بار تکرار و بعد پنج تا پنج تا اضافه کنید. اگر در انجام تمرین خاصی، درد و نارحتی احساس می کنید، آن را انجام ندهید و تمرین های پیشنهاد شده دیگر را انجام دهید. از وزنه استفاده نکنید. تمرین ها را منظم انجام دهید. تمرین های سبک و منظم بسیار با ارزش تر از تمرین های سنگینی است که بعد از یک هفته کاملا کنار گذاشته شود.

۱- به پشت بخوابید. زانوها را خم کنید و کنار یکدیگر قرار دهید. حال آن ها را به سمت راست و چپ حرکت دهید.
۲-در همان حالت قبل، باسن را بالا و پایین ببرید.
۳-به پشت بخوابید و زانوها را به آرامی به سمت قفسه سینه بکشید.
۴-به پشت بخوابید و زانو ها را خم کنید. با سفت کردن عضلات شکم, پشت خود را صاف کنید. بعد سر وشانه ها را از زمین بلند کنید و دست ها را به زانو برسانید. به آرامی سر جای اول برگردید و ماهیچه ها را شل کنید.
۵-به شکم بخوابید. با زانوی صاف کل اندام تحتانی را به نوبت بلند کنید.
۶-به شکم بخوابید. ساعد را روی زمین قرار دهید و سر و شانه ها را بالا ببرید.

تمرین های پر خطری که باید از آن ها اجتناب کرد:

۱-لمس انگشتان پا در حالت خم شده
این ورزش به منظور کشش عضلات همسترینگ (عضلات پشت ران) طراحی شده است. این حالت باعث فشار آمدن به مهره ها و زانوها می شود.

۲-برخاستن از حالت خوابیده به حالت نشسته در حالی که با دست ها روی گردن یا سر فشار می آید.
این حالت باعث فشار آمدن بر روی گردن و قسمت بالایی ستون فقرات می شود.

۳-چرخش گردن به صورت دایره کامل.

آناتومی مفاصل مچ پا

مفصل مچ پا دارای مکانیزم پیچیده‌ای بوده و شامل دو مفصل است. مفصلی که مچ پا را قادر به حرکت رو به بالا و پایین می‌کند مفصل تالوکرورال نام داشته و از سر استخوان‌های تیبیا (درست نی) و فیبولا (نازک نی) و تالوس در زیر مچ‌پا تشکیل شده است. مفصل دوم که ساب‌تالار نام دارد، متشکل از تالوس در بالا و کالکانه (استخوان پاشنه) در پایین بوده و به مچ پا امکان می‌دهد به طرفین حرکت کند. یک کپسول مفصلی، که یک محفظه فیبری محکم است، به همراه نوارهای نیرومندی که مانند رباط بوده و درهر دو طرف مفصل مچ پا قرار دارند از این مفصل پشتیبانی می‌کنند. عضلات و تاندون‌های متصل به هر دو طرف مفاصل مچ پا، به همراه رباط‌های این مفاصل، نقش مهمی در تعادل و پایداری آن‌ها ایفا می‌کنند.

علت درد مچ پا

آسیب‌دیدگی‌های مچ پا بسیار شایع بوده و هر کسی در هر سنی ممکن است به آن‌ها دچار شود. پیچ‌خوردگی‌ها، کشیدگی‌ها و شکستگی‌ها از جمله آسیب‌هایی هستند که بسیار اتفاق می‌افتند و تاندونیت و آسیب‌دیدگی‌های ناشی از استفاده بیش‌ازحد نیز بسیار مشکل‌ساز هستند.

• شکستگی: شکستگی عبارت است از ایجاد هرگونه گسستگی در یک یا چند استخوان. معمولاً درمان شکستگی مچ پا ها با استفاده از گچ گرفتن میسر است. البته بسته به‌نوع و میزان پایداری شکستگی ممکن است درمان آن با جراحی یا بدون آن انجام شود. معمولاً برای بازیابی کامل دامنه حرکتی، قدرت و الگوهای طبیعی راه رفتن، بعد از برداشتن گچ در شکستگی مچ پا   به انجام فیزیوتراپی نیاز است.
• پیچ‌خوردگی: پیچ‌خوردگی حاصل پارگی یک یا چند عدد از رباط‌های مچ پا است. این پارگی‌ها، ازنظر اندازه متنوع بوده و از پارگی‌های میکروسکوپی تا پارگی‌های کامل را شامل می‌شوند. رباط‌های جانبی (بیرونی) بیش از همه مستعد پیچ‌خوردگی هستند؛ پیچ‌خوردگی آن‌ها معمولاً ناشی از غلتیدن روی بیرون مچ پا است. درد، کبودی، ورم و ناتوانی در قرار دادن وزن بدن روی مچ پا، شایع‌ترین علائم این‌گونه آسیب‌دیدگی‌ها هستند. معمولاً رباط‌ها بین ۶ تا ۸ هفته بهبود می‌یابند، در مواردی که علائم بیش از این مقدار طول می‌کشند می‌بایست به یک پزشک عمومی یا فیزیوتراپ مراجعه کرد.
• کشیدگی: کشیدگی‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که عضلات و تاندون‌ها بیش از توانایی‌شان کشیده می‌شوند. در اغلب مواردی که مفصل بیش از حد طبیعی‌اش کشیده می‌شود، کشیدگی و پیچ‌خوردگی همزمان اتفاق می‌افتند.
• تاندونیت: گاهی اوقات تاندون‌ها، که عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کنند، به‌خاطر استفاده و کشیدگی بیش از حد ملتهب می‌شوند، که در نتیجه پارگی‌های ریزی به‌وجود می‌آید که به مرور زمان روی هم انباشته می‌شوند. استراحت از انجام فعالیت‌های مستلزم حرکات تکراری و تشدید کننده و استفاده از یخ (دست کم روزی سه بار و هر با ۱۰ دقیقه) به‌کاهش علائم آن کمک می‌کند. فیزیوتراپی به درمان و رفع دلیل تاندونیت کمک کرده و از بروز آن در آینده جلوگیری می‌کند.
• از علایم پارگی تاندون مچ پا می توان به درد و ورم در مچ پا ، ممکن است به هنگام آسیب صدای "پاپ" از درون مفصل به گوش برسد ، حساسیت نسبت به لمس و تغییر رنگ و اکیموز احتمالی در ناحیه‌ی مچ پا ، برآمدگی در بالای تاندون آسیب‌دیده و مشکل در راه رفتن و حرکت کردن اشاره نمود .

  علائمی که باید برای آن‌ها به یک متخصص مچ پا مراجعه کرد آسیب‌دیدگی‌ مچ پا

• را باید چگونه درمان کرد؟

  ---

   

   

  ما، پس از تعیین منبع و نوع درد، می‌توانیم بهترین گزینه‌های درمانی را، با توجه به سبک زندگی و نیازهای خاصتان، برایتان تعیین کنیم. معمولاً، درمان کشیدگی یا پیچ‌خوردگی، شامل بی‌حرکت‌سازی و توانبخشی مفصل آسیب دیده است. در صورت بروز آرتروز مفصل یا آسیب‌دیدگی بافت‌های نرم، پرولوتراپی یا تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (پی‌آرپی)، به همراه سایر گزینه‌های ضروری درمان مانند درمان با آرتوزها، تکنیک متحرک‌سازی مفصل، تمرینات کششی ویا تمرینات توانبخشی، ماساژ درمانی و تزریق دارو تجویز می‌شود.

  تشخیص صحیح علت درد قوزک و مچ پا بسیار مهم است. قوزک و مچ پا، پی بدن هستند، بنابراین آن‌ها می‌توانند بر سایر بخش‌های بدن تأثیر بگذارند. تشخیص نادرست یا درمان غیرمؤثر آسیب‌دیدگی یا درد قوزک یا مچ پا مشکل را بدتر کرده و علاوه بر داشتن تأثیر منفی بر سایر بخش‌های بدن، باعث تأخیر در بهبودی می‌شود.

  ---

   

  اگر به‌دنبال انجام یک فعالیت، زمین خوردن یا یک تصادف، در مچ پایتان درد، ناراحتی یا خشکی احساس کردید، یک متخصص مچ پا می‌تواند در تشخیص علت درد مچ پا به‌شما کمک کند. درد ابزاری است که بدن با استفاده از آن به شما می‌گوید اشکالی پیش آمده، بنابراین چنین دردهایی همیشه باید توسط مناسب‌ترین متخصصان بررسی شوند. بهترین و مناسب‌ترین گزینه برای این مشکلات، یک متخصص عضلات و اسکلت پا است، خصوصاً متخصصی که در زمینه تشخیص و درمان مشکلات مچ و قوزک پا آموزش دیده باشد. جراحان، اعمال جراحی انجام می‌دهند و پزشکان عمومی بر مشکلات عمومی سلامت تمرکز داشته و اغلب برای درمان دارو تجویز می‌کنند، اما یک پزشک متخصص عضلات و اسکلت عارضه شما را با شیوه‌ای عملی، طبیعی و مؤثر ارزیابی و درمان می‌کنند.

• درمان درد مچ پا

  ---

   

  بروز مکرر پیچ‌خوردگی

  پیچ‌خوردگی مکرر (راجعه) را می‌توان با فیزیوتراپی درمان کرد؛ در فیزیوتراپی علاوه‌بر تقویت عضلات پا، با انجام تمریناتی روی یک تخته تعادل، واکنش شخص به ناهمواری‌های زمین زیر پایش سریع‌تر می‌شود. این سرعت عمل به جلوگیری از پیچش غیرمنتظره مچ پا کمک می‌کند. متأسفانه، این کار به تقویت رباط‌هایی که باعث پایداری مچ ما می‌شوند کمکی نمی‌کند، حال آنکه ضعف رباط‌های مچ پا دلیل اساسی تکرار پیچ‌خوردگی‌های مچ‌پا است. تنها روشی که می‌تواند رباط‌های مچ‌پا را تقویت کند فیزیوتراپی است.

  شکستگی گنبد تالوس

  اگر دچار شکستگی گنبد تالوس شده باشید، باید مچ پا استراحت کند، یعنی باید از چوب زیر بغل استفاده شده یا حتی مچ پا گچ گرفته شود. البته، در موارد شدید به جراحی نیاز است. بعد از بهبودی نیز، برای تقویت عضلات، بهبود دامنه حرکتی و تعادل به فیزیوتراپی نیاز خواهد بود. در مواردی که گنبد تالوس می‌شکند، رباط‌های قرار گرفته در دوطرف مچ‌پا که باعث ثبات مفصل می‌شوند شدیداً آسیب می‌بینند. استفاده از پرولوتراپی، برای تقویت این رباط‌ها و پایدار کردن مچ پا مفید است.

  تاندونیت تیبیال خلفی

  در مواردی که تاندونیت تیبیال خلفی بروز می‌کند، بهتر است مچ‌پا استراحت کند. یک فیزیوتراپ می‌تواند ورزش‌های کششی و تقویتی مناسب را به بیمار آموزش دهد. یکی از بهترین روش‌های پیشگیری از این تاندونیت استفاده از آرتوزهایی است که به عنوان تکیه‌گاهی برای قوس کف پا عمل کرده و از چرخیدن آن به داخل جلوگیری می‌کنند. به این ترتیب، نیازی نخواهد بود که با برداشته شدن هر قدم، عضله تیبیال خلفی، مچ پا را به مقدار زیادی بکشد. به برخی بیماران، برای کاهش درد و ورم، کورتیزون تزریق می‌شود، که البته می‌تواند باعث ضعیف شدن تاندون و افزایش احتمال پاره شدن آن شود.

  آرتریت مچ پا

  درمان آرتریت مچ پا هم مثل درمان توضیح داده شده در بخش آرتروز است. این نوع آرتریت هم مانند انواع دیگر آن به پرولوتراپی جواب می‌دهد. آرتوزها همچنین به حرکت مفصل مچ‌پا در جهت مستقیم نیز کمک می‌کنند.

  درمان‌های خانگی

  برای آسیب‌دیدگی‌های حاد (در طول ۴۸ تا ۷۲ ساعت اول) استفاده از روش پرایس (P.R.I.C.E.) توصیه می‌شود، که عبارت است از:

  محافظت: با استفاده از یک تکیه‌گاه یا بانداژ، از مچ پایتان در برابر آسیب‌دیدگی بیشتر محافظت کنید.

  استراحت: بعد از هر آسیب‌دیدگی باید استراحت کنید. با این کار بافت‌ها اجازه پیدا می‌کنند بدون قرار گرفتن تحت کشش بیشتر بهبود بیابند. اگر مچ پایتان نمی‌تواند وزن بدنتان را تحمل کند، با مشورت پزشک از ابزارهای کمکی مثل چوب زیر بغل استفاده کنید.

  یخ: کنترل تورم ضروری است. تورم بخشی از فرایند طبیعی بهبود است، اما می‌توان با یخ از تورم شدید و در نتیجه خشکی عضلات جلوگیری کرد. می‌بایست در روزهای اول بعد از آسیب‌دیدگی، دست کم روزی ۳ تا ۴ بار و هر بار به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی مچ پا یک کیسه یخ قرار داده شود. برای جلوگیری از سوختن پوستتان با یخ، دور کیسه یخ یک حوله مرطوب بپیچانید.

  فشرده‌سازی (کمپرس): بعد از استفاده از کیسه یخ می‌بایست از یک بانداژ فشاری استفاده شود تا شدت ورم به حداقل برسد. معمولاً برای این کار از یک بانداژ کشی استفاده می‌شود. دقت کنید از بانداژی با اندازه صحیح استفاده کنید تا گردش خون مچ پا مختل نشود.

  بالا بردن: بالا بردن آخرین بخش سیستم پرایس است. درست بعد از آسیب‌دیدگی، می‌بایست پا بالاتر از سطح مفصل ران قرار بگیرد تا جریان خون به ناحیه آسیب دیده کم شود. برای این کار می‌توان مچ پای آسیب دیده را روی یک بالش قرار داد.

  ورزش‌های مناسب

  بسیار مهم است که دامنه حرکتی مچ پای آسیب‌دیده حفظ شود. تمریناتی که در ادامه توضیح داده می‌شوند به شما کمک خواهند کرد دامنه حرکتی مچ پایتان را در همه جهات حفظ کرده و بهبود دهید.

انسان اگر پایه ی دانستنی های خود را بالا ببرد همانا بسیار در این دنیا موفق تر است و به گزارش تالاب میتواند عمر بیشتری را خرج زندگی اش کند.

دانستنی هایی که می تواند اطلاعات عمومی و علمی شما را بیشتر کند و همچنین خواندن آن ها می تواند برای شما جذاب باشد. در زندگی همه ما پیش آمده که برخی اصطلاحات را بدون دانستن ریشه و وجه تسمیه اش بکار ببریم و یا یک رسم و آداب خاص را به صرف تقلید از پیشینیان خود، بدون اینکه بدانیم چیست

و از کجا آمده انجام داده باشیم. شاید اصلاً این موضوع برای شما اهمیت نداشته باشد و از بکار بردن اصطلاح و انجام دادن آن رسم بدون دانستن اصل و ریشه آن هم راضی بوده باشید، ولی جالب بودن قضیه و اینکه شاید دانستن آن برای شما هم جذاب باشد، ما را بر آن داشت که مطلبی با عنوان «دانستنی های جالب» را به صورت سریالی برای شما تدارک ببینیم و در اختیارتان قرار بدهیم.

این مطلب علاوه بر پرداختن به موضوعات بالا، دانستنی ها و نکات جالب، به برخی از باورهای غلطی که بین مردم رایج است نیز پرداخته و سعی در اصلاح آنها خواهد داشت. امیدواریم مورد استقبالتان قرار بگیرد.